Hoezo 70 het nieuwe 50? Nummer 1949, 71, toneelspeler, aan het woord.

#watisvanwaarde
Hoezo 70 het nieuwe 50, Paul van Soest, TheaterMakers Radio Kootwijk
Door
Paul van Soest
Datum
20 mei 2020
Deel

Mijn beste Walter,

Sta mij toe een paar ronddwalende en rondspattende gedachten op je tafel te gooien. De gedachten sluimerden al langer maar deze week ontwaakten zij toch verschrikt heftiger in de werkelijkheid bij uitspraken van diverse deskundigen en andere verstandige mensen bij de blogs over deze tijden.

Het leidde er toe dat wij ons even bewuster moesten zijn van het feit dat je niet zomaar in een kwetsbare groep bent ingedeeld maar dat het echte menens is. Hoe je je ook voelt van binnen en je uit in je werkzaamheden en uitstraling, blijkt dat ook hier de markt bepaalt: het nummer.

Ik ben nummer 1949.
Die is nu 71 jaar.
Kom nog negen jaar in aanmerking voor een vaccin.
Daarna niet meer.
Dan heeft het geen zin meer.
Dan ben je te oud.
Dan reageert je afweersysteem niet meer zoals vroeger.
Dat zeggen ze op TV meneer.
Dat zeggen ze op de radio mevrouw.
Je voelt je niet oud je ben het.
Gemaakt.
Opeens.
Hoezo 70 is het nieuwe 50. 
50 is het nieuwe 30.
Maar?
(je) behoort tot de generatie die alles zelf bepaalt,
vrijheid gewonnen,
nergens bij gehoord,
sex bevrijd, God dood verklaard,
voor abortus gevochten,
tegen de oorlog,
tegen alles,
zelf besluiten wanneer je dood gaat in de wet gezet,
rijk geworden,
overal op aarde geweest,
zelf God geworden,
nog rijker geworden,
bossen gekapt, plastic soep gemaakt, ongelijkheid versterkt,
vluchtelingen gemaakt…

De dokter belt en vraagt of je wel op de ic wilt als het zover is,
dat je nu eenmaal bij de risicogroep behoort.

twee keer per week maak ik negen parkeerplaatsen schoon
er is een nieuw soort mens meneer
die eet in de auto mevrouw
die leeft in de alles is bestelbaar wereld joh
ze leveren het af joh
bij kenteken XYZ op de zusofmezostraat
je vreet je vol en pleurt het teveel en de verpakking op straat man
je scheurt verder
naar je volgende nutteloze doel

Ik ga naar buiten
in mijn grijze jasje
en veeg de aarde schoon
iemand
meneer de fotograaf
moet het vuile werk doen. 

Paul

*Laatste drie regels zijn vrij naar een tekst die ik las in een Avenue uit de jaren zeventig.