Het Tikt
Vandaag is het zondag
Elke dag is het zondag
Elke dag is verworden
Tot een vormeloze massa
Die verstrijkt
Zonder sporen na te laten
In de krant van gisteren
Staat dat het morgen droog is
Yep
Vandaag is het droog
Je hebt belabberd geslapen vannacht
Het grondvocht kroop omhoog
Langs je ruggengraat
En nu kraakt het gestel
Je conditie holt achteruit
-is er tenminste nog iets dat holt-
En holt je uit
Elke dag is er minder spierkracht
Elke dag is er minder oriëntatie
Het doet iets raars met je hoofd
Deze isolatie
Je wil je vak uitoefenen
Wat ben je zonder vak?
Maar je ligt op je gat
Als een fat op het strand
Een Zelfstandige Zonder Puf
Die hunkert om aan de slag te gaan
Nou ja
Die zijn éénpitter weer in de hens wil steken
Wordt het stilaan niet tijd
Om te broeden op een plan?
Communicatielijnen te spannen
Lijntjes uit te zetten binnen het nieuwe normaal
Maak een nieuwe website
Doe iets
Neem een voorschot op de barre tijd die komen gaat
Steun andere kunstenaars
Het zout der aarde
De plaatselijke boekhandel
Desnoods het hele midden-en kleinbedrijf
De horeca mag er ook best bij
Je gunt ieder zijn eigen Malieveld
We gaan met z’n allen de straat op
Met een petitie en een spandoek
Met vuvuzela’s en pannendeksels
En een oproep om te rellen
Om te schreeuwen op een lege Dam
We zijn het zat.nl
We willen weer wat betekenen
Baanbrekend zijn
Waardevol in de verbinding
Waar het om draait in dit bestaan
Je wil nog zoveel dingen doen
Maar je kan de gewenste verandering
Niet met een simpele handeling ophoesten
Je mist de knip van de vinger
Het is veel geblaat en weinig wol
Je houdt je nu eenmaal aan de regels
Je bent opgevoed met solidariteit
En terughoudendheid
Dus krop je op
als sla in zijn kas
Buiten klinken voetstapjes
Door het kijkgat zie je Iemand
Wegvluchten
Aan de waslijn hangt een pakje
Met een briefje:
‘Hee pa?
Hoe is ‘t in je Pino-nest?
Hou je ’t nog vol in je quarantent?
Heb je trouwens de laptop nodig?‘
Of ben je al met pensioen? ‘
De familie-humor is nooit ver weg
‘P.S. Wanneer kom je weer thuis, Pap?’
Het is een vreemd pakje.
Het tikt.
Hoe hard je ook schudt:
Het tikken houdt niet op..
Dwingend in een constante beat
Een neurotische cadeautje
Dat constant trilt ook als je niet wil
Je stopt het weg
Onder een tuinstoelkussen
En plet het weg
Bij het briefje
Een verse krant van gisteren
Die bol staat van nieuwe woorden:
Raamzwaaien
Raamvisite
Balkonzanger
Kuchscherm
Hoestschaamte
Anderhalvemetereconomie
Met een zucht kap je met deze lollige informatie
En heb je zin in een borrel
Als ontbijt
Ja het doet iets raars met je hersenen
Dit alleen zijn
Dit overleg met jezelf
Je bent nu eenmaal in de buurt
Waarom vallen herinneringen naar binnen
Uit een heldere hemel?
Zomaar
Als je het niet verwacht
Je bent ineens in je dorp van vroeger
Waar het vertier in de zeventiger jaren
Niet verder ging dan
De plaatselijke kermis
Kievitseieren zoeken, dauwtrappen
En concours hippique
Je moet denken aan Johan Slotenmaker
Hij werd destijds kampioen paalzitten
87 uur non-stop
Een unicum in het oosten van het land
Johan Slotemaker
Een zonderlinge figuur
Een vage vriend van je vader
Die woonde op een kleine afgelegen boerderij
Met een overwoekerde tuin
En een kerkhof van ouwe Franse auto’s
Een halve kunstenaar
Een halvegare zei het dorp
Die weleens schilderde
Of een gitaar in de hand nam
Uitgedost met groezelige bakkenbaarden
En parkieten op zijn hoofd
Daar liet hij de hele dag lang
Zijn kranen voor open
Het stromende water maakte de parkieten rustig
Zei hij dan
Dan waren ze voor even terug
In het regenwoud
In mijn herinnering las Johan Slotemaker
Elke dag hetzelfde boek:
Over de geheime plannen van het leven
Over een alternatieve kosmologie
Als je geen plan maakt voor je eigen leven
Word je ingezet voor andermans plannen
Zoiets
Maar het kan ook Wolkers zijn geweest
Of Ludlum
Johan Slotemaker met de woeste haren
Met zijn grootse gebaren
Met zijn aanstekelijke enthousiasme
Het woord ‘hoarding’ was je nog onbekend
Maar hij was er wellicht de uitvinder van
Een verzamelaar
Van schedels en dooie dieren
Van Goudse pijpen
En Duitse helmen
Verspreid door zijn schots en scheve huis
Als een warrig museum
Waar leefde Johan van?
Van de lucht?
Niemand die het wist
Je vermoedde wel een ziel
Vol gestapelde verhalen
En op een dag blies hij zichzelf op
Per abuis
Door te knutselen aan een granaat
Uit de Tweede Wereldoorlog
Die hij gevonden had
In een graf naast de kerk
Het is een stille zondag
Vandaag
De buren zijn kennelijk op stap
Een klein tukje zit er wel in
Tussendoor
Je laat het pakje van de kinderen rusten
Je wacht tot de wekker
Vanzelf afgaat
Lees het vervolg op Berichten uit het Base Camp deel 3: